zapen
1. P. Sg. * | 2. P. Sg. | 3. P. Sg. | 2. P. Pl. | Participe passé |
---|---|---|---|---|
zapen | zaaps | zaapt | zaapt | gezaapt |
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel ** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert. |
Aussprooch (IPA): [ˈt͡saːpən]
Bedeitung:
e Krunn opdréinen an e Gedrénks an e Glas lafe loossen
Bsp.:
Hien huet elo grad sechs Humpe gezaapt.
Ofgeleet Begrëffer: