verzapen
 Kuckt och : zapen
|
| 1. P. Sg. * | 2. P. Sg. | 3. P. Sg. | 2. P. Pl. | Participe passé |
|---|---|---|---|---|
| verzapen | verzaaps | verzaapt | verzaapt | verzaapt |
| * steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel ** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert. | ||||
Bedeitung:
1) Material mat Zapen uneneesetzen.
- Den Zammermann huet déi zwou Dunne matenee verzaapt.
2) Topeg schwätzen, engem eng kréckelen.
- De Jemp huet nees Kabes verzaapt.
- Ech mengen de Klos huet der eng verzaapt.