Wiss

Lëtzebuergesch

Substantiv f (pl: Wisen)
Aussprooch (IPA): [vis]

Bedeitung:

e Stéck Land, dat mat Gras bedeckt oder kultivéiert ass

Etymologie:

vum Alhéichdäitsche wisa

Iwwersetzungen

Däitsch: Wiese (de) f

Hollännesch: wei (nl) f