Alhéichdäitsch

Lëtzebuergesch

Substantiv  n

Aussprooch (IPA): [ˈaːlˌhɜɪɕdæːɪtʃ]

Bedeitung:

• Als Alhéichdäitsch bezeechent eent déi eelst schrëftlech beluecht Form vun der héichdäitscher Sprooch an der Zäit vun ongeféier 750 bis 1050.

Iwwersetzungen

Aalt Englesch: Eald Hēah Þēodisc (ang) Alhéichdäitsch: diutisc (goh) Däitsch: Althochdeutsch (de) Englesch: Old High German (en) Esperanto: malnovaltgermana (eo) Finnesch: muinaisyläsaksa (fi)

Franséisch: vieux haut-allemand (fr) Hollännesch: Oudhoogduits (nl) Latäin: Theodisca alta antiqua (la) Russesch: древневерхненемецкий (ru) Schweedesch: fornhögtyska (sv) Tierkesch: Eski Yüksek Almanca (tr)