Kuckt och : tréinen
 
(1) E Meedche mat Tréinen an den Aen

Substantiv m (pl: Tréinen)
  Anatomie

Aussprooch (IPA): [tʀɜɪn]   Aussprooch (pl): [tʀɜɪnən]

Bedeitung:

  1. Eng salzeg Flëssegkeet déi beim Kräischen aus den Ae leeft.
    Si huet batter Tréine gekrasch.

Deklinéiert Form

Aussprooch (IPA): [tʀɜɪn]

Bedeitung:


  Tréin ass d'Méizuel vu(n) Troun.