Schauteng

Lëtzebuergesch

Substantiv f (keng Méizuel)

Aussprooch (IPA): [ˈʃæːʊteŋ]

Bedeitung:

Eng Schauteng, ass eng Plaz oder primitiven Ënnerdaach fir sech géint verschidde Wiedersituatiounen, meeschtens géint Wand a Reen ze schützen.

Bsp.:

• Et bléist dobaussen, sich der besser eng gutt Schauteng.
• Dat dote Bushaischen ass eng gutt Schauteng, do steet ee schéin hannerwands.