abéissen
| 1. P. Sg. * | 2. P. Sg. | 3. P. Sg. | 2. P. Pl. | Participe passé |
|---|---|---|---|---|
| béissen an | béiss an | béisst an | béisst an | agebéisst |
| * steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel ** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert. | ||||
Aussprooch (IPA): [ˈɑbɜɪsən]
Bedeitung:
- eppes verléieren, erofsetzen
Bsp:
- Déi där Geschicht hat hien e Véirel vum Veméigen agebéisst.
Iwwersetzungen