Kuckt och : zwee

Substantiv f (pl: Zweeën)

2

Aussprooch (IPA): [t͡sweː]

Bedeitung:

  1. D'Ziffer an natierlech Zuel Zwee (2) ass d'Nofollgerin vun der Eent an d'Virgängerin vun der Dräi. Et ass déi eenzeg gerued Primzuel an déi eenzeg hanner där direkt nach eng kënnt.

Bsp:

  1. Am Kaartespill gëtt d'Kaart mat der Ziffer Zwee Zweetchen genannt.


  Artikel op Wikipedia  Zwee
Zuelen op Lëtzebuergesch
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 100 1 000 1 000 000 1 000 000 000
Null Eent Zwee Dräi Véier Fënnef Sechs Siwen Aacht Néng Zéng Eelef Zwielef Dräizéng Véierzéng Fofzéng Siechzéng Siwwenzéng Uechtzéng Nonzéng Zwanzeg Eenanzwanzeg Honnert Dausend Millioun Milliard
null eent zwee dräi véier fënnef sechs siwen aacht néng zéng eelef zwielef dräizéng véierzéng fofzéng siechzéng siwwenzéng uechtzéng nonzéng zwanzeg eenanzwanzeg honnert dausend - -