Zaang
Substantiv f (pl: Zaangen)
Bedeitungen:
- 1. Am Kaartespill, d'Kaart tëscht der Néngtchen an dem Bauer.
- Ech hunn de Kinnek gespillt an hien huet d'Zaang opginn.
- 2. En Handwierksgeschir fir zouzepëtzen oder duerchzepëtzen
- Huel d'Zaang fir de Rouer bäizedréinen.
- 3. An der Zammerei eng Konstruktioun am Daachstull.
- En huet dräi Zaangen agebaut, soss wier den Daach aausernee gefall.
- 4. Am iwwerdroene Sënn eng domm Situatioun oder fir eppes zaangenähnleches duerzestellen.
- En hat mech an der Zaang (Ech wousst net méi an nach aus).
- Wat huet deen e Puer Zaangen (fir kräfteg Hänn).
Ofgeleet Begrëffer:
- Déi verschidden Zorte vun Zaangen wéi z. B.: Houfzaang, Rouerzaang, Hoerzaang, Feierzaang, Drotzaang, Pëtzzaang, Zockerzaang etc. ...
- Gezaangs: e Sortiment oder Sammlung vun Zaangen
- De Schouster hat awer e Gezaangs do leien.