Won
Substantiv m (pl: Ween)
Aussprooch (IPA): [voːn] Aussprooch (pl): [veːn]
Bedeitungen:
- e Gefier mat véier Rieder dat vu Päerd oder vun engem Trakter gezunn gëtt,
- ëmgankssproochlech en Auto.
Iwwerbegrëffer:
Ënnerbegrëffer:
Bsp:
- [1] Mir hunn eis missen no engem neie Won ëmkucken.
- [1] Bei der Kavalkad hu vill flott gerëscht Ween matgemaach.
- [1] Déi zwéin accidentéiert Ween hunn d'Kräizung blockéiert.
- [1] Fréier ass de Won mat de Béierfässer vu Päerd gezu ginn.
- [1] Hie fiert mat véier Päerd um Won.
- [1] Laf net virun de Won!
- [1] Si komme mat Won a Päerd.
Ofgeleet Begrëffer: