Sprooch

Lëtzebuergesch

Substantiv

Sprooch  f, Méizuel: Sproochen

Lautschrëft

[ʃproːx], Méizuel: [ʃproːxən]

Bedeitungen

[1] Am Allgemengen d'Capacitéit fir ze schwätzen a sech ënnereneen ze verstännegen. D'Sprooch ass den Informatiounsdréier vun der schrëftlecher oder geschwater Kommunikatioun.

Beispiller

[1] Franséisch, oder d'franséisch Sprooch gehéiert zu der romanescher Grupp vun den indogermanesche Sproochen.

[1] D'Spuenesch ass eng ibeeresch-romanesch Sprooch, mat laténgeschem, germaneschem an arabeschem Afloss.

Iwwersetzungen

Iwwersetzungen

Dänesch: sprog (da) Däitsch: Sprache (de) f Englesch: language (en) Franséisch: langue (fr) f

Hollännesch: taal (nl) Italieenesch: idioma (it) m, lingua (it) f Limburgesch: spraok (li) f Norwegesch: språk (no)

Polnesch: język (pl) Portugisesch: idioma (pt) m, lingua (pt) f Schweedesch: språk (sv) Spuenesch: idioma (es) m, lengua (es) f

Tschechesch: jazyk (cs) Ukrainesch: мова (uk)

Um Spaweck

Artikel op Wikipedia  Sprooch

Ripuaresch

Substantiv Sprooch  n

Lautschrëft

[?]

Um Spaweck

Artikel op Wikipedia op Ripuaresch Sprooch