Seechen

Lëtzebuergesch

Substantiv f (pl: Seeërcher)

Aussprooch (IPA): [ˈzeːɕən]

Bedeitungen:

1. Am éischte Sënn vum Wuert ass eng Seechen eppes Geschwates.
2. An engem méi spezifesche Sënn ass eng Seechen e Sammelbegrëff fir mëndlech iwwerliwwert Erzielungen, an deenen e Fonke Wourecht ass.

• Der nordescher Seechen no gouf Oslo ëm d'Joer 1048 vum Kinnek Harald Hardråde gegrënnt.

Iwwersetzungen

Däitsch: Sage (de) Englesch: tale (en), legend (en) Franséisch: légende (fr) Frisesch: Sêge (fy)

Islännesch: Saga (is) Hollännesch: sage (nl) Portugisesch: lenda (pt) Westflämesch: sage (vls)