Säit

Lëtzebuergesch

Substantiv f (pl: Säiten)

Aussprooch (IPA): [zɛː‿it]

Bedeitungen:

1. Jiddwereng vun den zwou Facë vun engem Blat en engem Buch.
   • Op wat fir eng Säit ass d'Bild vun der Bréck?
2. Bestëmmung vun enger Plaz am Verhältnes zu engem Objet.
   • Op der rietser Säit vun der Baach.
3. Zu engem halen, een ënnerstëtzen.
   • Mir sinn um Pier senger Säit.
4. bei engem Säiteninstrument d'Schnéier oder Dréit déi en Toun maachen.
   • Den Néckel huet eng Gittar mat siwe Säiten.

Iwwersetzungen

[1] Jiddwereng vun den zwou Facë vun engem Blat en engem Buch Däitsch: Seite (de) f Englesch: page (en), side (en), part (en), flank (en) Spuenesch: página (es) f Franséisch: page (fr) f, côté (fr) m, face (fr) f Hollännesch: pagina (nl), zijde (nl), kant (nl) Latäin: pagina (la) f, latus (la) m Polnesch: strona (pl) Schweedesch: sida (sv) [4] bei engem Säiteninstrument d'Schnéier oder Dréit déi en Toun maachen Däitsch: Saite (de) f