Muschel

Lëtzebuergesch

Substantiv f (pl: Muschelen) Aussprooch (IPA): [mˈuʃəl] (Sing.) Aussprooch (IPA): [mˈuʃələn] (Plur.)

Bedeitung:

• Weechdéier dat an enger Schuel an am Waasser lieft

Bsp.:

• Mir ginn op d'Plage Muschele rafen.

Iwwersetzungen

Däitsch: Muschel (de) Englesch: seashell (en)

Franséisch: coquillage (fr), coquille (fr) Limburgesch: moesjel (li) f Portugisesch: concha (pt)

Däitsch

Substantiv f (pl: Muscheln)

Aussprooch (IPA): [ˈmʊʃl̩] (Sing.) Aussprooch (IPA): [ˈmʊʃl̩n] (Plur.)

Audio

Bedeitung:

1. Muschel
2. Schuel vun [1]

Etymologie:

1. vum Alhéichdäitschen muscula

Iwwerbegrëffer:

• Weichtier