Mull

Lëtzebuergesch

Substantiv f (pl: Mullen)
Aussprooch (IPA): [mul]

Bedeitung:

1. Zort vun Humus (keng Méizuel)
2. Mollusk mat zwou Schuelen aus Kallek.
3. Numm vun en ettlechen Inselen oder Hallefinselen
4. am Stot: Bakgeschier
5. an der Industrie: Géissform

Iwwerbegrëffer:

1. Buedem
2. Weechdéier
3. Insel

Ofgeleet Begrëffer:

• Bottermull

Iwwersetzung fir d'Mull als Mollusk

Däitsch: Miesmuschel (de) Englesch: mussel (en)

Franséisch: moule (fr) Hollännesch: mossel (nl)

Limburgesch: moesjel (li) f Westflämesch: mussel (vls)