Krawatt

Lëtzebuergesch

Blo Krawatten

Substantiv f (pl: Krawatten)

Aussprooch (IPA): [krɑˈvɑt]   Aussprooch (pl): [krɑˈvɑtən]

Bedeitung:

1. e längelzegt Stéck Stoff, dat ëm den Hals, mat engem Knuet gebonnen, a bei engem Hiem gedroe gëtt

Iwwersetzungen

Däitsch: Krawatte (de) Englesch: tie (en), necktie (en) Esperanto: kravato (eo)

Franséisch: cravate (fr) Hollännesch: stropdas (nl) Ido: kravato (io)

Italieenesch: cravatta (it) Portugisesch: gravata (pt) Spuenesch: corbata (es)