Kräizwee

Lëtzebuergesch

Substantiv m (pl: Kräizweeër)
Aussprooch (IPA): [ˈkʀæːɪt͡sveː]

Bedeitung:

Eng Plaz wou zwéi Weeër sech kräizen
De Wee dee Jesus Christus mam Kräiz um Bockel gemaach huet
D'Duerstellung vun deem Wee sief et duerch Kräizer, Skulpturen, Relieffer oder Molereien, meeschtenns a Kierchen, op Pilgerweeër oder Prëssionsweeër.
Am iwwerdroene Sënn, eng schwéier Situatioun fir eng Persoun.

Iwwersetzungen