Fruucht

Lëtzebuergesch

Substantiv 1  f (pl: Friichten)

Aussprooch (IPA): ['fruːxt]   Aussprooch (pl): [friːçtən]

Bedeitung:

[1] Allgemeng: deen Deel vun engem Bam oder engem Trausch, un oder an deem d'Käre sinn. Wann een d'Fruucht iesse kann, gëtt et de Synonym Uebst dofir, bei veschiddenen och Geméis.

Iwwersetzungen

Däitsch: Frucht (de) f Englesch: fruit (en) Franséisch: fruit (fr) f

Hollännesch: fruit (nl), vrucht (nl) Italieenesch: frutta (it) f, frutto (it) m Limburgesch: vröch (li) f

Portugisesch: fruta (pt) f Spuenesch: fruta (es) f, fruto (es) m

Substantiv 2 (keng Méizuel)

Aussprooch (IPA): ['fruːxt]

Bedeitung:

[2] Déi Planzen, deenen hir Käre geholl ginn, fir ë. a. Miel oder Fudder fir d'Béischten draus ze maachen, ewéi Weess, Kar, Huewer, Geescht.

Referenzen

Artikel op Wikipedia  Fruucht