Been

Lëtzebuergesch

Substantiv n (pl: Been)
Anatomie

Aussprooch (IPA): [beːn]

Bedeitungen:

1. Glidd dat fir d'Beweegung benotzt gëtt
2. Deen Deel vun der Box wou d'Been drastécht, och Boxebeen genannt
3. Den ënneschten Deel vun engem Miwwelstéck, wou dat dropsteet

Diminutiv:

• Beenchen

Ofgeleet Begrëffer:

• Véierbeener
• Zweebeener
• Dräibeen
• Beebrécher
• ausbeenen