Anker

Lëtzebuergesch

[1] Anker

Substantiv  m (pl: Ankeren)

Aussprooch (IPA): [ˈɑŋkɐ]

Bedeitung:

[1] Virrichung un engem Schëff, fir et kënnen am Mier z'immobiliséieren

Bsp:

[1] Den Anker werfen

[1] D'Schëff huet virum Hafen den Anker geworf.

[1] Den Anker gëtt dem Schëff e festen Halt am Waasser, wann et net fiert.

Iwwersetzungen

Däitsch: Anker (de) m Dänesch: anker (da) Englesch: anchor (en)

Hollännesch: anker (nl) n Limburgesch: anker (li) m Ukrainesch: якір (uk) m