verzauberen

Lëtzebuergesch

Verb

Iwwersetzungen

Däitsch: verzaubern (de) Englesch: enchant (en) Franséisch: envoûter (fr)

    Conjugaisoun vu(n) verzauberen

Infinitif		verzauberen
Participe		verzaubert
Hëllefsverb		hunn
		Eenzuel			Méizuel
		1. Persoun ech	2. Persoun du	3. Persoun hie(n)/si/hatt	1. Person mir	2. Persoun dir	3. Persoun si
Indicatif	Présent	verzauberen	verzaubers	verzaubert	verzauberen	verzaubert	verzauberen
	Passé composé	hu(nn) verzaubert	hues verzaubert	huet verzaubert	hu(nn) verzaubert	hutt verzaubert	hu(nn) verzaubert
	Plus-que-parfait	hat verzaubert	has verzaubert	hat verzaubert	hate(n) verzaubert	hat verzaubert	hate(n) verzaubert
	Futur simple	wäert verzauberen	wäerts verzauberen	wäert verzauberen	wäerte(n) verzauberen	wäert verzauberen	wäerte(n) verzauberen
	Futur antérieur	wäert verzaubert hunn	wäerts verzaubert hunn	wäert verzaubert hunn	wäerte(n) verzaubert hunn	wäert verzaubert hunn	wäerte(n) verzaubert hunn
Conditionnel	Présent composé	géif verzauberen	géifs verzauberen	géif verzauberen	géife(n) verzauberen	géift verzauberen	géife(n) verzauberen
	Passé	hätt verzaubert	häss verzaubert	hätt verzaubert	hätte(n) verzaubert	hätt verzaubert	hätte(n) verzaubert
Impératif	Affirmatif	—	verzauber	—	—	verzaubert	—
* (n) oder (nn) seet datt den n am Fall vun der Eifeler Regel ewechfällt.