tužka

Tschechesch

Substantiv f

Aussprooch (IPA): [ˈtʊʃka]

Bedeitung:

1. Bläistëft

Bsp:

Píšu s tužkou.

Ech schreiwe mat engem Bläistëft.

Vždy měl připravenu ostře ořezanou tužku.

Hien huet ëmmer e scharf gespëtzte Bläistëft preparéiert.