Schwurbler

Lëtzebuergesch

Substantiv m

Aussprooch (IPA): [ˈʃvʊʀblɐ]

Bedeitung:

1. Persoun, déi eppes behaapt, ouni sech an der Matière auszekennen, ouni hir Sourcë gepréift ze hunn ouni sech op Fakten ze stäipen

Etymologie:

1. vum Däitschen Schwurbler

Referenzen

men.public.lu